Ιστορία
Ο Ανανάς έγινε γνωστός στους Ευρωπαίους το 1493, κατά τη διάρκεια του δεύτερου ταξιδιού του Χριστόφορου Κολόμβου στον Νέο Κόσμο. Οι ιθαγενείς τον είχαν βαπτίσει «νανά». Διαδεδομένος σε όλη την Τροπική Αμερική, ο Ανανάς φαίνεται να έχει σαν τόπο προέλευσης την κοιλάδα Ορινόκο της Βραζιλίας. Εάν και προτιμάται για τον πολύ γευστικό και γλυκό καρπό του, είναι ο μίσχος αυτός που συγκεντρώνει όλες τις θεραπευτικές ιδιότητες.
Το αντι-κυτταριτιδικό
Ο μίσχος του Ανανά περιέχει σε μεγάλες ποσότητες ένα πρωτεολυτικό ένζυμο, τη βρωμελίνη η οποία έχει πολύ ενδιαφέρουσες ιδιότητες. Διασπά τις μεγάλου μεγέθους πρωτεΐνες, επιταχύνοντας έτσι τη χώνεψή τους και βοηθά στην αποβολή τους από τον οργανισμό (είναι ικανή να αφομοιώσει μέχρι και 1000 φορές το βάρος της σε πρωτεΐνες!). Είναι ένα ιδιαίτερα αποτελεσματικό όπλο για την αντιμετώπιση του υπερβολικού βάρους που συνδέεται με την κατακράτηση υγρών ή την κυτταρίτιδα. Διασπώντας τις πρωτεΐνες που «στηρίζουν» τους ιστούς με κυτταρίτιδα, βοηθάμε την αποτοξίνωση, την κινητοποίηση και απομάκρυνση των λιπαρών στοιχείων από τις αποθήκες τους. Από την άλλη πλευρά, χάρη στην αντι-φλεγμονώδη δράση της, η βρωμελίνη συνήθως χρησιμοποιείται για να απορροφήσει τα εντοπισμένα οιδήματα, που βρίσκονται στις αποθήκες λίπους, στα κατάγματα, στα διαστρέμματα, στις εξαρθρώσεις, κλπ... Η βρωμελίνη εμποδίζει τέλος την αύξηση της ινσουλίνης στο αίμα που προκαλείται από την κατανάλωση προϊόντων που περιέχουν σάκχαρα άμεσης καύσης (πάστες, κλπ...), και την αποθήκευσή τους υπό μορφή λιπαρών.
Δοσολογία
1 κάψουλα 3 φορές την ημέρα ανάμεσα στα γεύματα.
Αρ. Πρωτ. γνωστ. ΕΟΦ: 26851/21-4-08
9 
