Ιστορία
Το Salvia lavandulifolia (από το λατινικό salvare: λυτρώνω), ήταν για τους Αρχαίους Έλληνες και τους Ρωμαίους ιερό φυτό, και χρησιμοποιούνταν ως βασική θεραπεία. Η συγκομιδή του ήταν μία ιερή τελετουργία, που είχε ως σκοπό τη διατήρηση όλων των ιδιοτήτων του φυτού: ήταν το «ιερό βότανο» των λατίνων.
To φυτό για τα προβλήματα πέψης
Το Φασκόμηλο, πλούσιο σε φλαβονοειδή, έχει χολεκκριτική (αυξάνει την έκκριση της χολής), αντισπασμωδική και χαλαρωτική δράση στους μύες του στομαχιού και των εντέρων. Το Φασκόμηλο έχει μεγάλη αποτελεσματικότητα στα προβλήματα πέψης (εντερική απόφραξη, φούσκωμα, γαστρικοί και εντερικοί σπασμοί, ερευγμοί, δυσπεψία). Εξαιτίας της παρουσίας φυτο-οιστρογόνων, είναι το φυτό των γυναικών γιατί ανακουφίζει από αδιαθεσίες στα διάφορα στάδια της ζωής τους. Σε διαταραχές στην έμμηνο ρήση, με πόνους και μικρή αιμορραγία, προκαλεί και ρυθμίζει την εμμηνόρροια. Βοηθά στο να μειωθούν αισθητά τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης, π.χ. οι εξάψεις. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ο ESCOP (Ευρωπαϊκός Επιστημονικός Συνεταιρισμός για τη Φυτοθεραπεία) αναγνωρίζουν τη χρήση του Φασκόμηλου ως θεραπεία για την υπερβολική εφίδρωση. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930, πραγματοποιήθηκε μια σειρά μελετών όπου αποδείχτηκε η δράση του Φασκόμηλου κατά της εφίδρωσης.
Δοσολογία
1 κάψουλα πρωί-μεσημέρι-βράδυ μαζί με το γεύμα.
Αρ. Πρωτ. γνωστ. ΕΟΦ: 27314/22-4-08
7 
